Historische contingentie betekenis
‘Contingentie’ is het idee dat iets dat bestaat of gebeurt ook anders had kunnen zijn. Het verwijst naar gebeurtenissen of verschijnselen die niet noodzakelijk zijn, maar afhankelijk van omstandigheden en factoren en daardoor dus ook anders hadden kunnen verlopen. Contingentie (Latijn: contingentia, mogelijkheid, toeval) is een toekomstige gebeurtenis of omstandigheid die mogelijk is maar niet met zekerheid kan worden voorspeld. Het is het tegengestelde van noodzakelijkheid.
Onvoorspelbaarheid geschiedenis Een generatie omvat ongeveer een periode tussen de jaar. Contingentie: Het toeval en onvoorspelbaarheid van een gevolg na een gebeurtenis. Historisch redeneren is een manier van redeneren waarbij het gaat over de verdwenen werkelijkheid van het verleden. Daarbij zijn vier redeneerwijzen ingedeeld: verzamelen, ordenen, verklaren en beeldvormen.
Kritische geschiedschrijving Analytische (of kritische) geschiedfilosofie is te beschouwen als de epistemologie van de historische kennis. Zij ontstond in de late 19e eeuw en werd voornamelijk bepaald door het paradigma van de natuurwetenschappen.
- Historische contingentie betekenis ‘Contingentie’ is een van oorsprong logische en ontologische term die gebruikt wordt om proposities, gebeurtenissen of standen van zaken te kwalificeren als niet-noodzakelijk, of, in het gewone taalgebruik: toevallig.
Toeval geschiedenis
Het denken van het toeval in de geschiedenis vereist een alternatief voor het rationele verlichtingsdenken. Was de schoenmaat van Napoleon (wat die ook geweest is) ondenkbaar? Dat voert iets te ver. Toeval is een vorm van het ruimere begrip onbepaalde oorzaak, waaronder wordt verstaan iedere gebeurtenis die onbedoeld, ongericht of ongestructureerd het plaatsvinden van een andere gebeurtenis bepaalt.Toeval geschiedenis Stuurman stelt hier contingentie en toeval aan elkaar gelijk. Door de onvermijdelijke rol van het toeval in de geschiedenis krijgt het historisch proces een principieel onvoorspelbaar ka-rakter. De geschiedenis moet niet beschouwd worden als een gedetermineerde opeenvolging van zaken, maar als een 'open'.