Historische contingentie betekenis

‘Contingentie’ is het idee dat iets dat bestaat of gebeurt ook anders had kunnen zijn. Het verwijst naar gebeurtenissen of verschijnselen die niet noodzakelijk zijn, maar afhankelijk van omstandigheden en factoren en daardoor dus ook anders hadden kunnen verlopen. Contingentie (Latijn: contingentia, mogelijkheid, toeval) is een toekomstige gebeurtenis of omstandigheid die mogelijk is maar niet met zekerheid kan worden voorspeld. Het is het tegengestelde van noodzakelijkheid.
    Historische contingentie betekenis ‘Contingentie’ is een van oorsprong logische en ontologische term die gebruikt wordt om proposities, gebeurtenissen of standen van zaken te kwalificeren als niet-noodzakelijk, of, in het gewone taalgebruik: toevallig.
historische contingentie betekenis

Toeval geschiedenis

Het denken van het toeval in de geschiedenis vereist een alternatief voor het rationele verlichtingsdenken. Was de schoenmaat van Napoleon (wat die ook geweest is) ondenkbaar? Dat voert iets te ver. Toeval is een vorm van het ruimere begrip onbepaalde oorzaak, waaronder wordt verstaan iedere gebeurtenis die onbedoeld, ongericht of ongestructureerd het plaatsvinden van een andere gebeurtenis bepaalt.
Toeval geschiedenis Stuurman stelt hier contingentie en toeval aan elkaar gelijk. Door de onvermijdelijke rol van het toeval in de geschiedenis krijgt het historisch proces een principieel onvoorspelbaar ka-rakter. De geschiedenis moet niet beschouwd worden als een gedetermineerde opeenvolging van zaken, maar als een 'open'.
toeval geschiedenis

Geschiedenis theorie

Theorie 1: globaal chronologisch overzicht van de geschiedenis van de geschiedschrijving tot het begin van de twintigste eeuw. Theorie 2: globaal thematisch overzicht van het denken over geschiedenis van het begin van de 20ste eeuw tot heden. 1. Inleiding: Wat is theorie van de Geschiedenis? Geschiedenis is: 1. dat wat gebeurd is 2. onderzoek naar wat gebeurd is. Theorie van de geschiedenis: Analyse van de wijze waarop historici het verleden onderzoeken en weergeven in boeken en artikelen. Vanuit de hoek van de wetenschapsfilosofie. Geschiedenis theorie theorie examen geschiedenis 2de middelbaar: Leren met kaarten, spellen, en meer — gratis.
geschiedenis theorie

Onvoorspelbaarheid geschiedenis

van oudsher gebruikelijk om de 'openheid' van de geschiedenis te verklaren door te wijzen op de rol die het toeval speelt. Vaak wordt die rol ook aangehaald om het verschil tussen de ge-schiedwetenschap en de sociale wetenschappen te duiden. Ook met dit voorbeeld wordt de onvoorspelbaarheid van sommige. Natuurlijk moet je voorzichtig zijn met parallellen trekken en zijn de analogieën met historische gebeurtenissen nooit perfect, beseft Krznaric. ‘Maar ik hoop dat we gaan erkennen dat de geschiedenis een onderbenutte bron is om na te denken over onze toekomst. We kijken nu vooral naar de waarschuwingen die het verleden biedt.
  • Onvoorspelbaarheid geschiedenis Een generatie omvat ongeveer een periode tussen de jaar. Contingentie: Het toeval en onvoorspelbaarheid van een gevolg na een gebeurtenis. Historisch redeneren is een manier van redeneren waarbij het gaat over de verdwenen werkelijkheid van het verleden. Daarbij zijn vier redeneerwijzen ingedeeld: verzamelen, ordenen, verklaren en beeldvormen.
  • onvoorspelbaarheid geschiedenis

    Kritische geschiedschrijving

    In de Griekse geschiedschrijving liepen mythe en werkelijke geschiedenis in meer of mindere mate door elkaar. Van belang voor de Griekse geschiedschrijving waren de logografen en de presocratische filosofen. Een vorm van Griekse geschiedschrijving zijn de epen, met als bekendste de Ilias en de Odysseia van Homeros. Het is heroïsche geschiedschrijving. Hij vertelt de geschiedenis van de opstand aan de hand van de grote leiders. Het is grappig om te zien dat hij schrijft op een manier die je nu nooit meer zou doen: James maakt bijvoorbeeld hele vileine karakterschetsen.
  • Kritische geschiedschrijving Analytische (of kritische) geschiedfilosofie is te beschouwen als de epistemologie van de historische kennis. Zij ontstond in de late 19e eeuw en werd voornamelijk bepaald door het paradigma van de natuurwetenschappen.
  • kritische geschiedschrijving